Czy myślisz, że Messi nie powinien być piłkarzem…?
Rozważania o zespole Aspergera.
2 kwietnia obchodzimy Dzień Świadomości Autyzmu, w związku z tym pragnę wszystkim przybliżyć ten temat. Autyzm jest całościowym zaburzeniem rozwojowym, obejmującym liczne zaburzenia występujące w codziennym funkcjonowaniu. Mamy różne odmiany autyzmu, może on być głęboki, wówczas kontakt z taką osobą jest trudny, możemy też spotkać autyzm, gdzie osoby mówią, jednak często poruszają się w bardzo wąskim, swoim świecie, ze swoimi przyzwyczajeniami, stereotypiami (mają swoje charakterystyczne ruchy) czy echolaliami (powtarzają określone wyrazy, zdania), które dla nas są niezrozumiałe. Zaburzenia autystyczne obejmują również bardzo szeroki zakres innych objawów, mówi się wówczas o tzw. spektrum autyzmu w tym zespole Aspergera i to głównie temu zaburzeniu chcę poświęcić ten artykuł, ponieważ takie osoby często są wśród nas ,a wiedza na temat ich funkcjonowania może pomóc je zrozumieć. Spektrum autyzmu diagnozuje się jako zaburzenie o charakterze neurorozwojowym. Inaczej, jest to odmienny od typowego wzorzec rozwoju i zgodnie z aktualnym stanem wiedzy, jego podstaw można szukać w neuronalnej organizacji funkcjonowania ośrodkowego układu nerwowego.
Co to oznacza? Oznacza to, że te odmienności, które występują w danych obszarach funkcjonowania osoby ze spektrum, osoby z zespołem Aspergera wpływają na takie sfery jak komunikacja, relacje społeczne, adaptacja czy funkcjonowanie poznawcze i motoryczne. Dlatego osoby ze spektrum przejawiać będą atypowe, czyli inne niż u wszystkich, co nie znaczy gorsze, doświadczenia związane z myśleniem, komunikowaniem się i zainteresowaniem.
Osoby ze spektrum autyzmu funkcjonują na co dzień w sposób bardziej nietypowy. Przede wszystkim, mają problemy z wchodzeniem w zadowalające związki i relacje społeczne. Mogą podczas rozmowy nie patrzeć nam w oczy lub patrzeć wzrokiem przeszywającym, ich język wypowiedzi cechują różne oryginalne wyrazy, melodyjność. Osobom ze spektrum autyzmu zazwyczaj trudno porozumieć się z rówieśnikami , choć bardzo im na tym zależy i dlatego zwykle nie mają przyjaciół. Nie ujawniają także typowej dla dzieci spontaniczności, swobody podczas rozmowy, nie radzą sobie z wykorzystywaniem innych sposobów komunikacji, takich jak gestykulacja czy mimika.
W wielu przypadkach, dzieci z autyzmem nie są w stanie prowadzić normalnej, swobodnej i spontanicznej rozmowy. Występują u nich pewne szczególne ruchy, powtórzenia różnych zachowań oraz specyficzny język. Osoby z zespołem Aspergera mają często specyficzne, wąskie zainteresowania i nietypową aktywność. Wszystkie wymienione powyżej objawy powodują, że osoby ze spektrum autyzmu, z zespołem Aspergera są przez otoczenie odbierane jako inne i dziwne. Przekłada się to na duże problemy z funkcjonowaniem w codzienności. Osoby z zespołem Aspergera przywiązują się do pewnych stałych wzorców i schematów, nie lubią zmian w otoczeniu. Na sytuacje niepewne i niespodziewane mogą reagować dużym zdenerwowaniem, płaczem lub zachowywać się niespokojnie. Dzieci z zespołem Aspergera najlepiej czują się w znanych miejscach i sytuacjach. Mogą mieć problemy z odpowiednim odbiorem i interpretowaniem żartów (wygłupów rówieśników), przez co odbierane są jak osoby bez poczucia humoru. W sposób typowy dla autyzmu, przejawiają wąskie i szczególne zainteresowania. Często borykają się z nadwrażliwością słuchową i sensoryczną, dlatego źle znoszą hałas, niektóre zapachy, smaki czy obrazy.
Osoby z zespołem Aspergera często są uzdolnione w jakiejś wąskiej dziedzinie. Warto wspomnieć, że zespół Aspergera został zdiagnozowany między innymi u jednego z najwybitniejszych piłkarzy wszechczasów Lionela Messiego, a także Billa Gatesa (wybitnego informatyka, przedsiębiorcy, filantropa) i Anthon’ego Hopkinsa (aktora i reżysera), mówi się nawet, że bez osób z zespołem Aspergera nie byłoby Doliny Krzemowej, czyli zagłębia najlepszych umysłów.
Jak widać, zespół Aspergera nie powstrzymał ich przed błyskotliwą, imponującą karierą sportową, filmową, komputerową, światową. Messi jest dzisiaj uwielbianą na całym świecie gwiazdą futbolu, wzorem dla dzieci i młodzieży. Czy gdybyście wiedzieli, że ma zespół Aspergera, (jego zachowania są czasem dziwne), również uwielbialibyście go, czy może wyśmiewali. Prawdopodobnie w waszym otoczeniu są takie osoby i warto zastanowić się, jaka będzie wasza postawa, czy będziecie wyśmiewać taką osobę ze względu jej nietypowość, czy szanować jak Messiego czy Gatesa?
Dzieci z autyzmem i również z zespołem Aspergera są szczególnie narażone na odrzucenie ze strony środowiska społecznego. Należy pamiętać, że zespół Aspergera to nie choroba .
Co możesz zrobić?
Przede wszystkim:
SZANUJ! AKCEPTUJ! ZROZUM! WSPIERAJ!
Pamiętaj:
- Dzieci z zespołem Aspergera są takimi samymi ludźmi, jak Ty. Zasługują na taki sam szacunek.
- Złośliwość zawsze wraca do Ciebie. Nie krzywdź nikogo, kto wydaje Ci się inny lub dziwny.
- Nie bądź agresywny w stosunku do innych uczniów.
- Staraj się pomagać osobom z autyzmem, aby mogły normalnie funkcjonować w otoczeniu. Bądź tolerancyjny i cierpliwy.
- Nie naruszaj granic innych dzieci. Jeśli Twój kolega lub koleżanka nie chcą integrować się z grupą – nie zmuszaj ich do tego.
- Pozwól osobie z autyzmem być sobą i żyć w taki sposób, jaki im odpowiada. Pamiętaj, że każda taka osoba codziennie prowadzi trudną walkę z własnymi problemami.
Pomyśl - gdyby Leo Messi został odrzucony przez ludzi, czy zostałby mistrzem piłki nożnej? Jednak w jego przypadku, motywacja, morderczy trening, wsparcie innych osób sprawiły, że dotarł na szczyt kariery sportowej. Obecnie jest jednym z najwyżej cenionych piłkarzy na świecie. Piłka nożna jest sportem zespołowym – Messi pokonał problemy z porozumiewaniem się i został świetnym członkiem drużyny.
Pamiętaj! Autyzm, zespół Aspergera nie jest zaraźliwy, a ignorancja owszem.
Chcąc wyrazić swą solidarność z osobami z autyzmem, możesz wyrazić to poprzez niebieski kolor, #przyjaźniedlaautyzmu,#PolskaNaNiebiesko#
pedagog szkolny- Barbara Lula